Σχολικός εκφοβισμός από κούνια! Χθες με μεγάλη μας χαρά, ήμασταν καλεσμένοι σε ένα παιδικό πάρτι! Αφού χαρίσαμε τις ευχές και το δώρο μας στον εορτάζων, βρέθηκα να κάθομαι μπροστά σε ένα στολισμένο τραπέζι γεμάτο εδέσματα, δίπλα σε μαμάδες που ήδη γνώριζα και σε άλλες που γνώριζα μόνον εξ όψεως. Συστηθήκαμε μεταξύ μας με χαμόγελο και στις λίγες ώρες που παρευρεθήκαμε εκεί, άδραξα την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί τους για πολλά θέματα αλλά και για αυτό που απασχολούσε το δικό μου παιδί. Τον εκφοβισμό στο σχολικό χώρο. Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να διευκρινίσω το εξής: Εκφοβισμός, είναι η επιθετική εκείνη συμπεριφορά που είναι εσκεμμένη, απρόκλητη και επαναλαμβανόμενη, αποτελεί κατάχρηση…

Δεν φταίει η εποχή μας που προκαλεί και σοκάρει, δεν φταίει που η γυναίκα πασχίζει να έχει ισότιμη θέση με τον άντρα, δεν είναι ο λόγος που η τεχνολογία, τα μέσα και η προβολή χαϊδεύει όλων μας την αυταρέσκεια. Δεν διαφέρει το παρελθόν, τότε που τα στόματα παρέμεναν κλειστά, ούτε οι ξύλινες φαρμακερές πόρτες, ούτε πως ο τρελός του χωριού κατάντησε να γίνει τρελός ή που το σκοινί για όσους δεν άντεξαν, ήταν η λύση. Και εσύ τώρα, χρόνια αργότερα, υποψιάστηκες, τι ήταν αυτό που το τέντωσε τόσο ώσπου να σπάσει, παρασύροντας πυρακτωμένες γλώσσες… Η σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού, δεν αποτελεί μόνον μια τελούμενη τραγωδία αλλά ένα συνεχιζόμενο σε τακτά…

Κυριακή, κοντή γιορτή, που λέει και ο λαός μας! Και  μπορεί να είναι λάθος η μέρα, αλλά οι μισοί την Δευτέρα και άλλοι μισοί τη Τρίτη, μικροί και μεγάλοι, δανειζόμαστε για λίγο ξανά, την παλιά μας καθημερινότητα! Τα σχολεία επιτέλους ανοίγουν και τα παιδιά θα βγουν απ’ το σπίτι να γεμίσουν τα αίθουσες, ενώ σε κάποιο μέρος, μια μαμά θα αρχίσει ξανά να «ανασαίνει» και όλα θα μοιάζουν να μπαίνουν σε τάξη! Επανέρχονται όμως όλα, στην κανονικότητα; Μετά από τρεις διαφορετικούς μήνες, οδηγηθήκαμε προς καινούριες λύσεις, ιδέες και εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας και διαβίωσης. Ευέλικτα, σχεδόν ταχυδακτυλουργικά, μπήκαν στη ζωή μας οι βιντεοκλήσεις, οι τηλεδιασκέψεις  και κατευθυντήρια μηνύματα από την τηλεόραση…

“Γιατί πρέπει να μείνουμε στο σπίτι.Τι έχει μολυνθεί, είπες; Δεν θα ξαναπάω στο σχολείο; Και πότε θα δω τη δασκάλα μου; Μπορώ τουλάχιστον να δω τη φίλη μου; Θέλω να πάω να παίξω στο σπίτι της και φάω το καλύτερο κέικ στον κόσμο, αυτό που θέλω να μάθεις να φτιάχνεις και εσύ από τη μαμά της. Δηλαδη, τίποτα δεν θα μπορώ να κάνω από όλα αυτά; Και πόσο θα κρατήσει; Ναι, αλλά πότε θα τελειώσει; Εντάξει το κατάλαβα! Είναι μια αρρώστια που τη λένε κορονοϊό και δεν πρέπει να πάμε στους παππούδες για να μη τους κολλήσουμε. Αλλά το καλοκαίρι θα πάμε έτσι; Ευχαριστώ!Βάλε μου τώρα να δω ένα παιδικό…